Budujemy ciepłe ściany

Jedną z najważniejszych cech nowoczesnego budownictwa jest skuteczna izolacja termiczna. Jest to podejście ekologiczne, ale także bardzo ekonomiczne, ponieważ nieustannie rosną ceny nośników energii, a przez to kosztu ogrzewania nieruchomości. Statystyki pokazują, że 60% wszystkich kosztów eksploatacyjnych budynku w czasie jego technicznego życia to wydatki związane z jego ogrzaniem.

Badania przeprowadzone przez Unię Europejską pokazują, że sam koszt inwestycji to zaledwie około 20% kosztów, jakie poniesie się w związku z posiadaniem domu. 80% kosztów będzie rozłożone w czasie i będzie dotyczyło eksploatacji, konserwacji i rozbiórki domu. Nawet jeśli mielibyśmy zupełnie pominąć argumenty ekologiczne wymuszające na nas ograniczenie zużycia paliw kopalnych, sensowniejszym rozwiązaniem jest wydanie większych pieniędzy na etapie inwestycji po to, by potem przez kilkadziesiąt lat ponosić wyraźnie mniejsze koszty związane z utrzymaniem, a w tym przede wszystkim z ogrzaniem budynku.

Unia Europejska przekuła swoje badania na konkretne zalecenia dla inwestorów odnośnie izolacji ścian. Zalecenia stanowią, by wskaźnik U dla ścian złożonych z jednej, dwóch lub trzech warstw wynosił nie więcej niż 0,25 W/(m²•K). Przy wykorzystaniu nowoczesnych materiałów ten poziom jest uzyskiwany w zasadzie automatycznie, ale jest to swoiste minimum przyzwoitości. Wykorzystanie odpowiednich materiałów i technik powinno bez wielkich nakładów obniżyć poziom U do 0,2 W/(m²•K) i jest to poziom zalecany dla domów energooszczędnych. Każdy 0,1 W/(m²•K) wskaźnika U to nie tylko wartość czysto teoretyczna, ale realne obniżenie rachunku za energię, ponieważ typowy budynek traci przez ściany do 30% całego traconego ciepła.

Ściany jednowarstwowe

W przypadku ścian jednowarstwowych najważniejsza jest izolacyjność samego materiału użytego do budowy ściany. Odpowiedni poziom izolacyjności mogą zapewnić bloczki z betonu komórkowego 400 oraz bloczki keramzytobetonowe z wkładkami termoizolacyjnymi w postaci drążenia wypełnionego styropianem lub pianką poliuretanową.

Wadą tego typu materiałów jest zawsze porowatość, która przekłada się na pogorszenie właściwości fizycznych elementów. W przypadku ścian jednowarstwowych nie powinno się stosować bloczków silikatowych, ponieważ ich zwarta struktura stanowi jeden wielki mostek ciepła.

Bardzo ważna jest fachowość wykonania ścian, ponieważ jeśli będą one wykonane w sposób niefachowy, nawet najlepszy budulec nie zapewni nam odpowiednich właściwości izolacyjnych.

Ściany dwuwarstwowe

Ściany dwuwarstwowe mogą powstawać z wielu różnych materiałów, ponieważ mur właściwy dostaje tutaj dodatkowe ocieplenie. Można używać ceramiki poryzowanej, betonu komórkowego, keramzytobetonu, a nawet z silikatów. Za wytrzymałość muru będzie odpowiadał wykorzystany materiał, a za jego ocieplenie odpowiedzialny będzie materiał izolacyjny. Typowe ocieplenie to warstwa styropiany lub waty mineralnej.

Ściany trójwarstwowe

W przypadku ścian trójwarstwowych mamy w zasadzie te same technologie, co w przypadku muru składającego się z dwóch warstw, ponieważ jest to w praktyce mur dwuwarstwowy rozszerzony o trzecią warstwę będącą zabezpieczeniem dla warstwy izolacyjnej. Pierwsza warstwa zapewnia nośność, druga warstwa zabezpiecza budynek termicznie, a trzecia chroni przed działaniem czynników mechanicznych i atmosferycznych. Zazwyczaj wybiera się tutaj najsolidniejsze materiały, czyli na przykład silikaty, ponieważ sens budowy ściany trójwarstwowej jest tylko wtedy, kiedy każda z warstw maksymalizuje swoją cechę przewodnią.